Alfred J. Palla
PROROCTWA O CHRYSTUSIE A RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA

	Stary Testament zawiera ponad 400 specyficznych proroctw mesjańskich, które wypełniły się w życiu Jezusa z Nazaretu. Jeśli były częścią Pisma Świętego przed Jego narodzinami, wówczas potwierdzają mesjański status Jezusa, a jeśli dopisali je tam później chrześcijańscy kopiści, wtedy chrześcijaństwo jest wielkim blefem.
	Dzięki licznym kopiom ksiąg starotestamentowych z Qumran dziś nie ma wątpliwości, że proroctwa te były częścią Starego Testamentu na długo przed powstaniem chrześcijaństwa. Faktem jest też, że wypełniły się w życiu Jezusa. Przypadek? Jakie jest prawdopodobieństwo wypełnienia się choćby kilku spośród setek starotestamentowych proroctw w Jezusie z Nazaretu?
	Zbadajmy to, posługując się klasyczną definicją prawdopodobieństwa i wiedzą o zdarzeniach niezależnych. Jeśli prawdopodobieństwo jakiegoś wydarzenia wynosi 1:5, a innego 1:10, to prawdopodobieństwo wystąpienia obu wynosi 1:50. Na przykład rzucając symetryczną, sześcienną kostką do gry, prawdopodobieństwo wypadnięcia dowolnej ilości oczek jest stałe i wynosi 1:6. Uzyskanie w dwóch kolejnych rzutach, powiedzmy 3 oczek, wynosi 1:36, a w trzech kolejnych rzutach 1:216, itd. Na podobnej zasadzie obliczmy prawdopodobieństwo wypełnienia się w Jezusie tylko 10 proroctw mesjańskich:

1. „Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska spośród kolan jego, aż przyjdzie ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów!” (Rdz.49:10).

	W Izraelu było 12 plemion, wśród których Jezus mógł się narodzić. Patriarcha Jakub, żyjący blisko 2000 lat przed Jezusem, zapowiedział, że Mesjasz będzie potomkiem czwartego z jego dwunastu synów, a mianowicie Judy. Prawdopodobieństwo, że Chrystus narodzi się w plemieniu Judy, wynosiło więc 1:12, a byłoby mniejsze, gdybyśmy wzięli pod uwagę, że Mesjasz miał pochodzić z linii króla Dawida (Jer.23:5), a Jezus był potomkiem Dawida, zarówno ze strony Marii (Łk.3:31), jak i Józefa (Mt.1:6.16). Przyjmijmy jednak stosunek zaledwie 1:100, czyli 1:102.

2. Ale ty, Betlejemie Efrata, najmniejszy z okręgów judzkich, z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władcą Izraela. Początki Jego od prawieku, od dni zamierzchłych.” (Mi.5:1).

	Proroctwo to, zapisane setki lat przed narodzinami Jezusa, wskazywało na Betlejem w Judei jako miejsce narodzin Mesjasza. Jezus mógł przyjść na świat w którymkolwiek z przeszło 2000 miasteczek i osiedli judejskich, toteż prawdopodobieństwo narodzin w Betlejem wynosiło 1:2000. Dla ułatwienia przyjmijmy jednak prawdopodobieństwo rzędu 1:1000, a więc 1:103.

3. „Oto ja posyłam mojego anioła [posłańca], aby przygotował drogę przede mną.” (Mal.3:1).

	Posłańcem, który przygotował drogę dla Jezusa, był Jan Chrzciciel. Ilu z mieszkańców Betlejem miało poprzednika, który przygotował drogę dla ich misji? Jeden na milion? Przyjmijmy jednak prawdopodobieństwo 1:100.000, czyli 1:105.

4. „Wesel się bardzo, córko syjońska! Wykrzykuj, córko jeruzalemska! Oto twój król przychodzi do ciebie, sprawiedliwy on i zwycięski, łagodny i jedzie na ośle, na oślęciu, źrebięciu oślicy.” (Za.9:9).

	Słowa te napisał prorok Zachariasz na 500 lat przed Chrystusem. Ilu mieszkańców Betlejem wjechało do Jerozolimy w roli władcy na oślęciu? Nikt, prócz Jezusa (Łk.19:35-38). Zapytajmy więc ogólniej: Ilu władców wjechało do Jerozolimy na oślęciu? Niewielu. Załóżmy prawdopodobieństwo 1:100.000, a więc 1:105.

5. „Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem i który chleb mój jadł, podniósł na mnie piętę” (Ps.41:10).

	Jeden z najbliższych przyjaciół zdradził Jezusa. Judasz podjął tę decyzję, gdy przyjmował chleb z ręki swego Mistrza podczas Ostatniej Wieczerzy (Mt.26:47-48). Zdrada władcy przez przyjaciela nie należała do rzadkości, dlatego przyjmijmy prawdopodobieństwo równe 1:1000, czyli 103.

6. „Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym Mi brodę. Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem.” (Iz.50:6).

	Od zarania dziejów zginęło wielu władców, ale niewielu zostało zbitych i wyszydzonych przed swoją egzekucją, zapewne żaden tak, jak Jezus (Mt.26:67; Mk.14:65). W naszych obliczeniach uwzględnijmy jednak prawdopodobieństwo równe 1:10.000, czyli 1:104.

7. „Wtedy spojrzą na Mnie, na Tego, którego przebodli... To są rany, które mi zadano w domu moich przyjaciół.” (Za.12:10; 13:6).

	Słowa te wyrzekł sam Bóg! Dłonie i stopy Jezusa zostały przybite do krzyża, a Jego bok przebity włócznią (J.19:37). Żydzi nie stosowali ukrzyżowania, gdy Zachariasz pisał te słowa, a i później kamienowali ludzi oskarżonych o przestępstwa religijne. Mimo to przyjmijmy prawdopodobieństwo rzędu 1:100.000, a więc 1:105.

8. „I Jahwe rzekł do mnie: ‘Wrzuć to garncarzowi, wspaniałą zapłatę, na jaką mnie oszacowali’. I wziąłem trzydzieści srebrników i wrzuciłem garncarzowi w domu Pańskim.” (Za.11:13).

	Zgodnie z tym osobliwym proroctwem 30 srebrników za zdradę Mesjasza miało trafić do świątyni, a z niej w ręce garncarza. Judasz po śmierci Jezusa udał się do świątyni, aby oddać kapłanom pieniądze, które wcześniej wziął od nich za wydanie Jezusa, a kiedy ich nie przyjęli, gdyż były splamione niewinną krwią, rzucił je na posadzkę świątyni. Kapłani, zakupili za nie od garncarza pole na cmentarz dla ubogich cudzoziemców (Mt.27:5-7). Zapewne w całej historii ludzkości nie było drugiego przypadku, gdy zwrócone pieniądze za zdradę przyjaciela trafiły w ręce garncarza. Przyjmijmy prawdopodobieństwo 1:1.000.000, czyli 106.

9. „Znęcano się nad Nim, lecz On znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył ust swoich... Policzony został pomiędzy przestępców” (Iz.53:7.12).

	Jak wielu zawisło niewinnie, niczym Jezus, pomiędzy dwoma przestępcami? Ilu z tych niewinnie skazanych nie otworzyło ust w swej obronie? Niewielu. Przyjmijmy prawdopodobieństwo takiego wydarzenia jako równe 1:100.000, czyli 1:105.

10. „Przebodli ręce i nogi moje, policzyć mogę wszystkie moje kości. A oni się wpatrują, sycą mym widokiem; moje szaty dzielą między siebie i los rzucają o moją suknię” (Ps.22:17-19).

	Żołnierze podzielili szaty Jezusa między siebie, a o wierzchnią suknię zagrali w kości, aby jej dzielić, gdyż była cała tkana (J.19:23-24). Nielicznych skazańców spotkał dokładnie taki los. Załóżmy prawdopodobieństwo takiego wydarzenia jako 1:100.000, czyli 1:105.

	Jakie jest prawdopodobieństwo wypełnienia się 10 starotestamentowych proroctw mesjańskich w życiu Jezusa z Nazaretu? Na pytanie to możemy odpowiedzieć w przybliżeniu, mnożąc obliczone wcześniej prawdopodobieństwa spełnienia się powyższych dziesięciu proroctw mesjańskich: 1/(102 x 103 x 105 x 105 x 103 x 104 x 105 x 106 x 105 x 105). Otrzymamy prawdopodobieństwo rzędu 1:1043!
	Liczba 1:1043 jest trudna do wyobrażenia, bo np. gdybyśmy podzielili cały glob ziemski na 1 kg kawałki, otrzymalibyśmy w przybliżeniu dopiero 1 z 25 zerami! Prawdopodobieństwo przypadkowego wybrania jednego, specyficznego 1 kg kawałka ziemi wynosiłoby więc 1:1025. Gdybyśmy podzielili słońce na 1 kg kawałki, otrzymalibyśmy ich 1 z 30 zerami. Prawdopodobieństwo trafienia na specyficzny 1 kg kawałek słońca, wynosiłoby dopiero 1:1030.
	Alfred Edersheim, wybitny uczony z uniwersytetu w Oksfordzie wymienił w swym monumentalnym dziele o czasach Jezusa 456 starotestamentowych zapowiedzi wypełnionych przez Mistrza z Nazaretu! Przy czym ich mesjańskie odniesienie nie jest wyłącznie chrześcijańską interpretacją, gdyż Edersheim wziął pod uwagę tylko proroctwa uznawane za mesjańskie przez starożytne źródła rabiniczne! 
	Wypełnienie się 2-3 proroctw mesjańskich w Jezusie z Nazaretu byłoby mało prawdopodobnym przypadkiem. Wypełnienie się 10 z nich przypadkiem jest praktycznie niemożliwe, a przecież Pan Jezus wypełnił przynajmniej 456 starotestamentowych proroctw! Rachunek prawdopodobieństwa dla wypełnienia zaledwie 10 z nich przez Jezusa wyniósł około 1:1043. Wybitny szwajcarski matematyk, Lecomte duNouy, powiedział, że wydarzenie o podobnym prawdopodobieństwie nie ma szans, aby się wydarzyć.  A cóż dopiero, gdybyśmy wzięli pod uwagę 456 wypełnionych przez Niego proroctw!
	W świetle powyższych danych, odrzucenie Jezusa jako Mesjasza byłoby czymś niedorzecznym i sprzecznym z dostępnymi faktami. Peter Stoner, po zbadaniu prawdopodobieństwa wypełnienia się w Jezusie zaledwie 8 proroctw mesjańskich, napisał słusznie: „Kto nie uznaje w Jezusie zapowiedzianego w Piśmie Świętym Syna Bożego, ignoruje fakt, który ma za sobą więcej dowodów niż jakikolwiek inny fakt na świecie.” 

dr Alfred J. Palla
biblista i historyk, autor książek Sekrety Biblii i Skarby Świątyni

PRZYPISY:

1. Alfred Edersheim, The Life and Times of Jesus the Messiah, s. 163, 710-741.
2. Cyt. w: Luther Sunderland, Darwin's Enigma: Fossils and Other Problems, s. 130.
3. Peter W. Stoner, Robert C. Newman, Science Speaks, s. 112.


	=======================================================
	(c) 2003 Chrześcijański Serwis NADZIEJA.PL
	Wszelkie prawa zastrzeżone.
	NADZIEJA.PL Sp. z o.o., 1 Maja 39, 05-807 Podkowa Leśna
	http://nadzieja.pl, e-mail: redakcja@nadzieja.pl
	=======================================================